Hoe ik na een heerlijke wandeling terechtkwam in een slechte film.

Afgelopen zaterdag, het was heerlijk weer en ik trok er op uit om te gaan wandelen. Jasje en wandelschoenen aan, nog even naar het toilet en ik was er klaar voor. Een lange route dit keer, maar nog niet eerder boven de 10 km. Na 10 minuten te hebben gelopen had ik het al warm, dus het jasje ging uit. Kilometer na kilometer, op een route die ik wel eens met de auto had gereden, maar nog nooit had gelopen. Ik genoot van de rust, de ruimte, het uitzicht, het alleen zijn. Hiermee laad ik mijzelf weer op.

Na verloop van tijd voelde mijn hoofd warm aan, maar ja, het was mooi weer en ik had het tempo er aardig in. Na nagenoeg 12 kilometer te hebben gelopen was ik na 2 uur weer thuis, wat heb ik genoten. Wat is een glas water en dan heerlijk en ook nog even een douche terwijl manlief voor het eten zorgt. Na deze douche was mijn hoofd nog warmer. Ik zag in de spiegel dat mijn hoofd, hals en nek zelfs vuurrood waren en het gloeide enorm. Ik moest er wel een beetje om lachen. Nog had ik er geen erg in dat dit apart was, maar na een uur voelde het toch niet goed en bedacht ik me dat dit meer leek op een allergische reactie. Op iets wat ik had gegeten die dag, maar wat dan? Ik had volgens mij niets gegeten dat ik niet eerder had gehad. Een anti-histamine tabletje dan maar, lieve vrienden om healing gevraagd en maar afwachten en bedenken wat het toch zou kunnen zijn geweest. Tegen de tijd dat ik naar bed ging bedacht ik me dat ik die morgen, een voor mij nieuw supplement had ingenomen, iets met overgangsklachten ed. Na enige tijd zoeken op internet zag ik dat er inderdaad een allergische reactie op kon volgen en dat een bezoek aan een huisarts aangeraden werd. Tja, 23.00 uur, het zakte al wat af, nu nog naar de huisartsenpost? Toch maar niet, ik ben gaan slapen, het zou vast wel goed komen.

In de vroege ochtend werd ik wakker voor een bezoek aan het toilet, mijn gezicht voelde raar en was helemaal gezwollen. Ik ben niet zo bang aangelegd, maar dit voelde niet echt fijn zeg maar. Mijn lijf moest enorm aan de bak, dat voelde ik wel. Toch ben ik met twee paracetamol weer gaan slapen, maar niet meer voor lang, ik was te onrustig. Toch maar weer een anti-histamine tabletje, dat zou toch wel gaan helpen, maar ik voelde me niet fijn en van mijn gezicht in de spiegel werd ik ook niet echt vrolijk.

Het was misschien beter geweest om naar een arts te gaan, maar ik heb afgewacht. Ik weet het, misschien wat naïef, maar het is weer goed gekomen, denk ik, ik zie er weer redelijk normaal uit ;). Het heeft echt nog de gehele dag geduurd voordat het verder is afgezakt en ook de dag erna was er nog een zwelling te zien. Dat supplement neem ik maar niet meer en ik ben heel blij dat mijn lijf zich heeft hersteld, mede dankzij de healing die ik heb ontvangen.

Gezondheid is iets heel gewoons, totdat er ineens iets gebeurd wat je niet verwacht. En toch….. de herinnering aan die heerlijke wandeling van 12 kilometer overheerst. Dat ga ik vaker doen.